కంటినిండా నిద్రపోతున్నా

కంటినిండా నిద్రపోతున్నా

నేను నిద్రపోతున్నా

కంటినిండా సుఖంగా నిద్రపోతున్నా

నమో చెప్పిన సత్యమిది

నమ్మితీరాల్సిందే

భజన పరుల గానమిది

విని తరించాల్సిందే...

అవును

నేను సుఖంగా నిద్రపోతున్నా

పేగుల కేకలు జోలపాడుతుంటే

ఎండిన డొక్కలు డోలు వాయిస్తుంటే

రేపటి ఆశలదుప్పటి కప్పుకుని

సుఖంగా నిద్రపోతున్నా...

పని దొరకదని తెలిసినా చావని ఆశతో

అడ్డాలో నిలబడి పనిచ్చే ఆసామికోసం

కళ్ళు కాయలు చేసుకుంటూ

అలసిన దేహం సొమ్మసిల్లి పడిపోతే

కళ్ళు తిరిగాయని మీరనుకుంటారు

కాదు కాదు కానే కాదు

నేను నడిరోడ్డుమీద సుఖంగా నిద్రపోతున్నా...

కార్ఖానాలు మూతబడి

రవాణాలు నిలిచిపోయి

మోతబరువు తప్పిందని

లారీ నీడలో హమాలినై నేలపై పడిఉన్నా

శూన్యమైన నింగిని చూస్తూ

నమో చెప్పినట్లు ఇది సుఖం కాక ఇంకేంటి...

కూరగాయాలకు మందు లేదు

వంట సరుకులకు దిక్కు లేదు

పేరుమీద బ్యాంకు అక్కౌంటు లేదు

అక్కౌంటు ఉంటే రొక్కం లేదు

అయినా ఆన్ లైన్ షాపింగ్ కోసం ఎదురు చూస్తున్నా

రేపటి బిర్యానీ కోసం

ఇప్పుడు పప్పన్నం త్యాగం చేస్తున్నా

పేదలకే దేశభక్తి అన్న సూత్రాన్ని నిజం చేస్తూ...

పది పందికొక్కులు పంటను నాశనం చేస్తున్నాయి

పెరిగిన పంటలో కలుపు మొక్కలు కనిపిస్తున్నాయి

నమో మందుతో పంట నాశనమయ్యింది

కలుపుమొక్కల గింజలు ఏరుతున్నా

తిండి గింజలు దొరుకుతాయేమోనన్న ఆశతో...

ఆశనే శ్వాసగా తీసుకుంటున్నా

ఆశనే అన్నంగా తింటున్నా

ఆశనే మంచినీళ్ళుగా తాగుతున్నా

నిజంగానే అచ్ఛాదిన్ వస్తుందన్న ఆశతో...

గుండె మంటలు బయటికి రావట్లేదు

ఆకలి కేకలు ఎవరికీ వినిపించట్లేదు

నా కళ్ళలో నీరు కానరావటం లేదు

ఎందుకంటే నేను సుఖంగా

కంటినిండా నిద్రపోతున్నా ...

నమో చెప్పింది సత్యం

భజనపరులదే న్యాయం

నమ్మక తప్పదు

నమ్మకం కుదరలేదా

మీ కళ్ళు డాక్టర్ కి చూపించుకొండి

మీ బ్రెయిన్ కి పరీక్షలు చేయమనండి

ఏదీ కాకపోతే

మెంటల్ హాస్పిటల్ లో చేరిపోండి

నేను మాత్రం ఏమీ చేయలేను

ఎందుకంటే

నేను కంటినిండా నిద్రపోతున్నా

నా మనసులోని నువ్వు లా

నా మనసులోని నువ్వు లా

ఎలా ఉంటావో తెలియదు నువ్వు

నువ్వంటే తెలియని నాకు

ఒక అందమైన భావం నువ్వు

నా అక్షరాల పూదోటలో

రెక్కలు విప్పిన తొలి పుష్పం నువ్వు

నువ్వలా ఉంటావో

ఇలా ఉంటావో

ఎలా ఉంటావో తెలియకున్నా

నా మనసులా ఉంటావని

నా మనసులాగే నవ్వుతావని

ఊహల పందిళ్ళు అల్లుకున్నా

నా ఊహలకు ఆకారం నువ్వు

నా అక్షర వేదికకు అందమైన నిలయం నువ్వు

మనసు భాషకు తీయని అక్షరం నువ్వు

కలలు  సాకారమయ్యాయో

ఊహలకే ఆకారం వచ్చిందో

జీవన సంధ్యలో ఉషస్సులా కలిసావు నువ్వు

మోడువారిన మానును పలకరించిన

నవ వసంతంలా

అమావాస్య కమ్మిన జీవితాన్ని వెలిగించిన

నిండు పున్నమిలా

అవును

పున్నమి చందమామలా కలిసావు నువ్వు

వసివాడిన తోటలో

విరిసిన గులాబీవై  

జీవన పరిమళాలు అద్దావు నువ్వు

నాకు తెలుసు

అందమైన గులాబీకి ముళ్లుంటాయనీ

అవి గుచ్చుకుంటాయనీ

ముళ్ళు గుచ్చుకున్న వేళ వేదనకు గురైనా

గులాబీ పరిమళాలు మరువలేను నేను

అప్పుడు నువ్వు తెలియకున్నా

నీకోసమే అక్షర కుసుమాలు సాగు చేసుకున్నా

ఇప్పుడు నువ్వు

నా మనసులో నువ్వులా

నా ముందు నడియాడుతున్నా

అక్షరమాలలు అల్లుతున్నా నేను

నాకు తెలుసు

నీకోసమే పుట్టిన నా అక్షరం

నీకోసమే అంతమవుతుంది

మనస్వినీ 

నీకిది న్యాయమా

నీకిది న్యాయమా

పరుగులాంటి నడకే కావాలని అన్నావు

ఉగ్గుపాల ధైర్యమే కోరావు

ముక్కుసూటి తనమే ఊపిరి అన్నావు

నిజాయితే అడుగుజాడలని అన్నావు

తడబడే అడుగులపై భారం మోపావు

బాధ్యతల బాటలో మార్గాలు చెరిపేసావు

ముళ్ళ బాటలు వేసి ముందుకు నడవమన్నావు

నేనింకా అడుగు తీసి అడుగే వెయ్యలేదు

నువ్వు పరుగులు తీస్తున్నావు

జీవితమా

నీకిది న్యాయమా

చీకటి పక్షి

చీకటి పక్షి

ఎక్కడుంది గమ్యం

ఎందుకు తడబడింది పయనం

శశిని చూస్తూ నిశిన జారిందా

నిశి రక్కసి శశిని మింగిందా

అంతులేని గజిబిజి పయనం

వెలుగుతాకని మానసం...

చీకటి పక్షుల కువకువలు

నల్లని మనసుల గుసగుసలు

అంతులేని వికృత క్రీడలు

అలుపే లేని ఆరాటాలు

ఎందాక సాగేనీ పయనం...

వీడలేమని వెంటాడే నిన్నటి మరకలు

రోజూ వికసించే చీకటి పుష్పాలు

చీకటి మరకలను వీడేనా పుష్పం

మరలా వికసించేనా హృదయం...

కలకలం రేపేను పరుల భాష్యం

మనసున రగిలెను అగ్ని గుండం

చేష్టలుడుగిన మానసం

దిక్కుతోచని అయోమయం...

ఆగదేమో ఈ పయనం

చీకటినుంచి మరో చీకటి ఆహ్వానం

కొన్ని జీవితాలింతే

మరణమనే చీకటిలోనే

సత్యాక్షరాలు లిఖిస్తాయి

మనస్వినీ...

మనసు విజయం

మనసు విజయం 

ఎవరితో ఈ సమరం

ఎవరితో ఈ రణం

కనిపించే శతృవుతోనా

కానరాని శతృవుతోనా

ఉన్నారో లేరో తెలియని దుష్టులతోనా

ఉండీ లేనట్టి వైరులతోనా

ఎవరితో సమరం

ఎందుకు ఈ యుద్ధం

ఎవరిపై నా కరవాలం

ఎవరిపై నా పోరాటం

నాపైనే నా సమరమా

నాలోని శతృవుతోనే యుద్ధమా

నాపై నేనే గెలుస్తున్నానా

నన్ను నేనే ఓడిస్తానా

గెలుస్తున్నానో లేదో తెలియదు

ఓడిపోతున్నానేమో అర్థమే కాదు

అయినా ఎందుకు గెలుపు తీరాల ఆరాటం

ఎందుకు మదిలో నైరాశ్యం  

ఏది గెలుపో

ఏది ఓటమో తెలియనే తెలియదు

ఎక్కడో శూన్యం నుంచి జనియించిన

పరాజయ సంకేతం గుండెను తాకుతోంది

మనసు విజయానికి సంకేతమై

మనస్వినీ 

దప్పికున్న మేఘం

దప్పికున్న మేఘం

 

దప్పికున్న మేఘం కడలి వైపు ఒరిగింది

దాహార్తి తీర్చమని కెరటాలను తడిమింది...

సొగసైన కెరటాల వలవిసిరిన సాగరిక

మేఘం వైపు చేతులు చాచింది...

పులకించిన కడలి కెరటాల ఆవిరిలో

మేఘం కొత్త ఊపిర్లు పోసుకుంది...

గుండెనిండా ప్రేమ నింపుకున్న మేఘం

అమృత వర్షం కురిపించింది...

తడియారిన దేహంతో దూది పింజమై

విలపించిన మేఘం

తనువును తాకిన వలపు చినుకులతో

కొదమసింహమై చెలరేగింది...

ఒంటిని తాకిన అమృత చినుకులతో

కడలి పరువాల వీణలా మోగింది...

దాహమై నర్తించిన మేఘం

చినుకులా మారి కడలిలో కలిసిపోయింది...

మేఘానికి తెలుసు తన వలపు పోరాటం

ఒక మరణమని...

తీరని దాహం కోసం

దప్పిగొన్న మేఘం

ఎన్నిసార్లయినా మరణిస్తుంది

మనస్వినీ...

మృగాళ్ళ లోకంలో మగాడూ ఉన్నాడు

మృగాళ్ళ లోకంలో మగాడూ ఉన్నాడు

మనసు మగువకే సొంతం కాదు

కన్నీరు అతివకే ఆస్తి కాదు

మృగాళ్ళున్న ఈ లోకంలో

మగాళ్ళూ ఉన్నారు...

గుండెలు బాదుకుని ఏడవకున్నా

గుండెలు పగిలినట్లు మూగగా రోధించే

పురుషులూ ఉన్నారు...

మగువ మనసు విలువ తెలియని దొరల లోకంలో

మనసు దెబ్బకు కుప్పకూలిన

అభాగ్యులూ ఉన్నారు...

ఎవరికి తెలుసు మగవాడి మనసు

ప్రతి మగాడూ కాదు పశువు

మనసున్న మగాడు ఎప్పుడూ బలి పశువు...

తప్పటడుగుల కాలం దాటి

బాధ్యతల లోకంలో అడుగుపెట్టి

కుటుంబమనే శిరోభారం నెత్తిన పెట్టి

ఎన్ని అడుగులు వేస్తేనేం

చివరికి మిగిలేవి నిందలే అయితే

ఆ మగాడికి దిక్కెవరు

ఆ కన్నీళ్లు తుడిచేది ఎవరు...

 జగమంత కుటుంబమని అనుకున్నా

మనసు గోడు వినే వారుండరు

జారుతున్న కనులనీరును

మగాడిననే అహం తాగుతుంటే

మనసు నిండా ఏడవలేక

మనసులోనే కుమిలిపోయే మగ అబలలు

ఎంత మందికి తెలుసు...

నీకేంటి మగాడివి అని అంటుంటే

మగాడిగా పుట్టి బావుకున్నదేమో అంతుచిక్కక

కారు చీకట్లో అడుగులు వేయలేక

అడుగు జాడలు మరువలేక

తప్పటడుగులు కూడా వేయటం చేత కాక

నిర్జీవ మూర్తులై మిగిలిపోయిన

మగాళ్ళ వ్యదార్థ గాథ ఎంత మందికి తెలుసు...

కాని గాని వాడిగా మిగిలి

ఆలి మాటలకు విలవిలలాడుతూ

ఆశగా చూసే కన్నబిడ్డల ఆర్తికి

తల్లడిల్లుతూ

గమ్యమే లేని ప్రస్థానం వైపు అడుగులు వేసే

మగాడి పయనం ఎందరికి తెలుసు...

అతివలకు ఉన్న మనసే మగాడికీ ఉంటుంది

మగాడి కంటిలోనూ కన్నీరే వస్తుంది

మగాడి మనసూ ఓదార్పు కోరుతుంది

ఆ మగాడి మనసు తెలిసేది ఎందరికి...

మృగాళ్ళు ఉన్న ఈ లోకంలో

మనసున్న మగాళ్ళూ ఉన్నారు

మృగాడిని గుర్తించే లోకం

మగాడిని తెలుసుకోకపోవడం

మగాడికి ఒక శాపం

నేను

నేను

రాబందుల రెక్క్కల నుంచి

జారిపడిన సవ్వడిని నేను

నిశిరక్కసి జడలనుంచి

రాలిపడిన తారకను నేను

ఆకాశానికి నిచ్చెన వేసి

పాము మింగిన పావును నేను

చదరంగపు క్రీడలో

బంధీగా మిగిలిన రాజును నేను

స్వీయ విధ్వంస రణస్థలిలో

ఆయుధము లేని యోధుడిని నేను

కలిమి లేమిల పోరులో

సైన్యమే లేని సేనానిని నేను

నలుదిశలా నలుగురు ఉన్నా

ఎవరూ కానరాని ఒంటరి బాటసారిని నేను

విచ్చుకత్తుల కరాళ నృత్యంలో

తెగిపడిన పువ్వును నేను

నేనుగా పుట్టిన నేను

నేనుగానే మరణిస్తా

మనస్విని 

మరొక నేను

మరొక నేను 

నాకు నేను కావాలి

అవును నాకు నేనే కావాలి

నాలాగే నేనుండాలి

అచ్చం నాలాగా నేను కావాలి

నాలాగే ఆలోచించాలి

నా మాటలను నాలాగా వినాలి

నేను నవ్వితే ఆనందం పంచుకోవాలి

నేను ఏడిస్తే బాధను తెలుసుకోవాలి

కన్నీళ్ళకు అర్థం తెలుసుకోవాలి

చిరునవ్వులకు నవ్వులు పంచాలి

నా మనసును తెలుసుకోవాలి

నా మనసుకు నేనే మరో మనసు కావాలి

నన్ను నాలాగా అర్థం చేసుకోవాలి

నన్ను నాలాగా ఓదార్చాలి

నాకు నా స్నేహం కావాలి

నాకు నేను నేస్తమై నిలవాలి

దేవుడా

నానుంచి నన్ను వేరు చేసి

మరో నేనుగా నాకు పరిచయం చెయ్

నాకు నాతో మాటలు కలుపు

నాకు నాతో స్నేహం చేయించు

నాతో నన్ను నడిపించు

నా అడుగు జాడల్లో నన్నే నిలుపు  

భగవాన్

నన్ను వెంటనే క్లోనింగ్ చెయ్

నన్ను నాకే కానుకగా ఇచ్చేయ్ 

ధన్యవాదాలు మహర్షీ

ధన్యవాదాలు మహర్షీ

నిశబ్దం నీకూ నాకూ మధ్య

ఇది ఎప్పుడూ ఉండేదే

నిన్ను కలిసిన ప్రతిసారీ

నేను మౌనంగానే మాట్లాడాను

మౌనంగానే ప్రశ్నించాను

మౌనంగానే వేడుకున్నాను

మౌనంగానే ఏడిచాను

కనులజారే నీటిని అదిమి పెట్టుకుంటూ...

మౌనంగానే నీ సహాయంకోరాను

వికలమైన మనసును ఒదార్చుకుంటూ...

నా మౌనవేదనకు నువ్వు

మౌనంగానే బదులిస్తున్నావని అనుకున్నా

నా వెనుక నువ్వున్నావని మనసు నిండా నమ్ముతూ...

నీకన్నీ తెలుసని అనుకుంటూనే

నీకన్నీ చెప్పుకున్నా

అండగా నిలుస్తావని అనుకుంటూ...

మౌనంగానే ఉండిపోయిన నువ్వు

మౌనంతోనే ముందుకు నడిపావు

నాలో ఒక అంతర్లీన శక్తిగా నడుస్తూ...

ఇప్పుడూ మౌనంగానే నివేదిస్తున్నా

మౌనంగానే తలవంచి ఉన్నా

నువ్వే అన్నీ అని ఇంకా నమ్ముతూ...

చాలా జరిగాయి జీవితంలో

ఎన్నెన్నో వేదనలు

అంతకు మించిన మధురిమలు

వందలాది పరాజయాలు

అప్పుడప్పుడూ పలకరించిన విజయాలు

మనం మౌనంలోనే

పరిమళాలు వికసించాయని తెలుసు...

మనసుకు ఒదార్పునిచ్చిన నీకు

బతుకుబాటలో తోడు నిలిచిన నీకు

మౌనంగానే ప్రణమిల్లుతున్నా...

మహర్షీ !

ఇంక సెలవు

మరలా నిన్ను ఏదీ కోరను

నాకు నేనుగా ఏదీ అడగను

మౌనమనే ప్రార్థనలో నేను పొందిన అనుభూతులు

చిన్న చిన్న విజయాలు

ఇదే జీవితం కాదని తెలిసిన నేను

నిన్నెలా నిందించగలను...

ఆశీస్సులు అందించే నువ్వు

విధిరాతను మార్చలేవని తెలుసుకున్నా

అందుకే ఇక ఎవరినీ ఏదీ అడగను

మౌనంగానే సెలవ్ తీసుకుంటున్నా...

ఏమో వస్తానేమో మరలా నీ చెంతకు

తలవంచుతానేమో నీ దిశకు

మౌనంగానే పలకరించి

మౌనంగానే మరలి వెళతా

నిన్ను మాత్రం ఏదీ కోరను

మహాత్మా

ధన్యవాదములు