మెరుపు చుక్క
వ్యధా భరితమైన
అశ్రువు ఒకటి నేలను జారింది
మౌనంగా రాలిపడిన పుష్పంలా...
నివురును వీడిన నిప్పురవ్వ ఏదో ఆర్తనాదం చేసింది
నింగీ నేలా ఏకమయ్యేలా...
తారాలోకం వీడి నేల వైపు
ఆర్తిగా రాలిన ఓ మెరుపు చుక్క
నా చెవిలో గుసగుసలాడింది
నువ్వు ఓడిపోయావని...
నేనేం చేయగలనింకా
ఆ మెరుపు రవ్వను ఒడిసిపట్టుకుని
పెదాలపై పులుముకున్నా
చెదరని నా చిరునవ్వులా..