సైకత శిల్పాన్ని కాదు
ఓ పిచ్చి కెరటమా
అలవోకగా నన్ను అల్లుకుని
ముంచిపోదామని అనుకున్నావేమో...
మునిగేందుకు శిలజాన్ని
కాదు
కరిగేందుకు సైకత శిల్పాన్ని
కాదు
ఆ సముద్రమంత లోతును మనసులో
నింపుకున్న నేను
అవసరమైతే ఒక సునామినే...
నా ఒక్క అడుగు చాలదా నిన్ను
నా పాదాక్రాంతం చేసేందుకు...
అంకురం
వీలు కుదిరితే
వెనకకు పయనించాలని ఉంది...
కాలమనే కోటను చేధించి నా
గతాన్ని తస్కరించాలని ఉంది
కనురెప్పల నుంచి జారిపడిన
స్వప్నాలను
మళ్ళీ మనసునిండా దాచుకోవాలని
ఉంది...
కాల గ్రంధంలో ఒక్కో పుటను
తనిఖీ చేసి
మధురజ్ఞాపకాలను
సంగ్రహించాలని ఉంది...
వీలు కుదిరితే కాలాన్ని
నిలిపేసి
నవజీవన అంకురానికి ప్రాణం
పోయాలని ఉంది...
ఉప్పెన
వసంతం కురుస్తోంది
కురిసిపోనీ అనుకున్నా
ఉప్పెన ముంచుకొచ్చిందని
మునిగేదాకా తెలుసుకోలేకపోయా...
రాజమర్గమే కదా అని
నడక సాగిస్తూనే ఉన్నా
అడుగులు తడబడేదాకా
దారితప్పిన బాటసారినని
తెలుసుకోలేకపోయా..
ఛల్కా హై జామ్...
జిందగీకే నామ్...
బహారో ఫూల్ బర్సావో...
మేరా మహబూబ్ ఆయాహయ్... మహమ్మద్ రఫీ తీయని స్వరం నుంచి మంద్రంగా జాలువారుతున్న గీతం..
టీవి తెరపై అరమోడ్పు కన్నులతో మత్తును వెదజల్లుతున్న వైజయంతీమాల ముగ్ధ మనోహర రూపం... మా పెదాలను తాకుతున్న మధువు ను మించిన
మైకం ఆ కన్నులలో నిండి ఉన్న అనుభూతి... అంతలోనే అదే గాత్రం మధురసాలను వీడి విషాదం కురిపించింది...
మనసున్న మనిషి భగ్న హృదయుడే కదా ఖుష్ రహే తూ సదా యే దువా హై మేరీ అంటూ మోసం చేసిన మనసునే
దీవిస్తూ రెండో పెగ్గు అందుకున్నా భారమైన మనసును తేలిక పరుస్తూ... అంతలోనే ఓ బంగరు
రంగుల చిలకా అంటూ బాలు గారి స్వరం వాతావరణంలో గిలిగింతలు నింపింది.. మేము ఊరుకుంటామా
ఓ దమ్ము వెలిగించి శృతి కలిపాం ఎవరేమనుకున్నా చల్తా అనుకుంటూ... మధ్యాహ్నం పన్నెండు
గంటలకు మొదలైన మా మహేఫిల్ సాయంత్రం దాకా సాగింది....మా Anil Kumar వివాహమై ఇరవై ఐదు
వసంతాలు పూర్తి చేసుకున్న సందర్భంగా ఒక అపురూప సన్నివేశానికి ప్రాణం పోసాం.. మధ్య మధ్యలో
రాజకీయాలు, చిన్న నాటి కహానీలు, యవ్వన ఫాంటసీలు ఒకటేమిటి మొత్తం జీవితం కనులముందు కదలాడింది
మా కబుర్లలో.. అంతలోనే మా పోలీస్ ఫ్రెండ్ నవీన్ కుమార్ గుర్తుకు వచ్చాడు. ఫోన్ చేయగానే
వచ్చి వాలాడు తన బిజీ షెడ్యూల్ ఉన్నా... పనిలో పని యాపిల్ ఫ్లేవర్ హుక్కా కూడా లాగించా...
ఒక ఆత్మీయ ఘట్టానికి ప్రాణం పోసిన అనిల్ కి థాంక్యూ తో బన్తా హై.. షుక్రియా దోస్త్
జీవితాన్ని మరో మారు పరిచయం చేసినందుకు 🙏
