ఏవీ పూసిన పుష్పాలు
ఎటు చూసినా చీకటి తెరలే
మిణుగురు పురుగుల మెరుపులే
దేపం వెలుగుల జాడలే కానరావు
ఏ తోట చూసినా విరబూసిన పుష్పాలే
నాసికను తాకని సుగంధ పరిమళాలే
ప్లాస్టిక్ పువ్వులు తప్ప పూసిన పువ్వులు లేనే లేవు
ఏ నయనం చూసినా జలతారు వెన్నెలే
ఏ అధరం చూసినా కన్నులు జిగేలే
నవ్వుతున్న హృదయం ఆనవాళ్ళే లేవు
ఏ పలుకు విన్నా ముత్యాల వానలే
ఏ గొంతుకను తడిమినా వరాల జల్లులే
మనసును తాకే మాటల ఊసే లేదు
ఏ బంధం చూసినా కురిసే అనురాగాలే
విరబూసే మమతల మతాబులే
తట్టు తగిలిన మనిషికి చేయూతనిచ్చే వారే లేరు
అవసరమనిపిస్తే అందరూ మంచివారే
అవసరానికి బంధం గంధం పూసి అక్కున చేర్చుకునే వారే
అనవసరం మొలకలు వేస్తే పలకరింపులే వినలేవు
దేవుడా నీకిది న్యాయమా
మాయానగరి మనుషుల మధ్య నన్నెందుకు పుట్టించావు
No comments:
Post a Comment