మట్టి ధూళిని కప్పుకుంటూ

మట్టి ధూళిని కప్పుకుంటూ

అక్కడెక్కడో మల్లెల సౌరభాలు

మత్తైన గుభాళింపులు

పొరలు పొరలుగా కమ్ముకుంటున్నాయి

మాలలుగా మారిన గులాబీ బాలలు

గుండెను ఆర్తిగా పెనవేసుకుంటున్నాయి

ఏదో ఒక సమూహం

అడుగులను అడుగుల్లో కలుపుతూ

జయజయ ధ్వానాలతో ముందుకు సాగుతోంది

పదఘట్టనలతో రేగుతున్న

మట్టి ధూళి కమ్మని వాసనతో

నేనున్నాను పదమంటోంది

దూరమవుతున్న సమూహాన్ని చూస్తూ

ఉండిపోయా

మట్టి ధూళితో నన్ను నేను కప్పుకుంటూ...

అయితే నేనూ సంతోషంగానే ఉన్నా

అయితే నేనూ సంతోషంగానే ఉన్నా

అవమానాలను అభిమానాలుగానే మలుచుకోవాలి

జేబులో రూపాయి లేకున్నా లక్షాదికారిలా కనిపించాలి

గాడిద కాలే కాదు కుక్క కాలూ పట్టుకోవాలి

గుండెలో మంటలను చిరునవ్వులతో కప్పుకోవాలి

అపహాస్యాలనూ హాస్యాలుగానే భావించాలి

గుండెలు పగిలేలా రోదించాలని ఉన్నా మంద్రంగానే పలకాలి

కనులనీటినీ పన్నీరని నమ్మితీరాలి

ప్రతి పరాజయాన్నీ విజయంగానే చూడాలి

జీవితంలో నరకం చవిచూస్తున్నా దేవుడి స్వర్గంకై ఎదురుచూడాలి

ఎండమావిలో నీటి జాడ వెతకాలి

విషాదంలోనూ సంతోషాన్ని నటించాలి

అయితే నేనూ సంతోషంగానే ఉన్నా 

నేనే దేవుడిని

నేనే దేవుడిని

అవును నేనే దేవుడిని

మనిషిని ప్రేమిస్తా

మంచిని ఆరాధిస్తా

చెడును ధ్వేశిస్తా

మతాన్ని చూడను

కులాన్ని పట్టించుకోను

జేబులో చిల్లిగవ్వ లేకున్నా

మాటసాయంలో ముందుంటా

రాములోరి గుడిలో

అత్యాచారాలను ఆపని శక్తి

అల్లా పేరుతో మారణహోమాన్ని ఆపలేని భక్తి

శిలువపై అచేతనంగా వైరాగ్యమూర్తి

స్పందించటమే చేతకాని

మీ దేవుళ్ళకన్నా

మనిషిని మనిషిగా ప్రేమించే మనిషి కదా దేవుడు

అందుకే నేను దేవుడిని...

బాల్యమా ఐ లవ్ యూ

బాల్యమా ఐ లవ్ యూ 

ఆకాశం పందిరికింద

నేలమీద దుప్పటి వేసి

చుక్కలను లెక్కిస్తూ

పాలపుంతలతో ఆడుకుని

అలసిసొలసి నిద్దురపోయే ఆ వెన్నెల రాత్రులు

కనులముందు తారాడుతున్నాయి ...

ఊరగుట్టకింద మామిడి తోపులో

కాయలు కోస్తుంటే తోటమాలి అదిరింపులకు

పరుగులు తీస్తే మోకాలి చిప్పలు పగిలిన

ఆ మండుటెండలు ఇంకా ఒంటిని తాకుతూనే ఉన్నాయి ...

చినుకు చినుకుతో పోటీపడుతూ ఆకాశాన్ని అందుకోవాలని

చెరువులోని చేపలు చేసే విన్యాసాలు

ఇంకా కనురెప్పలపై నాట్యం చేస్తూనే ఉన్నాయి...

గిల్లి దండాలు గిల్లి కజ్జాలు

అమ్మా నాన్నలు చేసే బడిత పూజలు

అన్నీ మరిచి మళ్ళీ వీధిలోకి మా అల్లరి అడుగులు

మనసులో ఇంకా గిలిగింతలు రేపుతూనే ఉన్నాయి

ఒక్కసారి గంతంలోకి తొంగి చూసిన మనసుకు

చిననాటి అనుభవాలు వాసంత సమీరాలై పలకరించాయి

జీవన సమరంలో అందరున్నా అనామకుడిగా మారిన నాకు

మళ్ళీ బాల్యంలోకి పరుగులు తీయాలని ఉంది