కొట్టుకుపోతున్నా
ఒక గమ్యం వైపే నడుస్తున్నా
ఒక లక్ష్యం నిర్దేశించుకున్నా
మనసుకు పగ్గాలేసుకున్నా
అలా కాదు
ఇలా నడవాలని
నాకు నేను మార్గం చూపుతున్నా
అలా కాదు
ఇలా ఆలోచించమని
మనసుకు పాఠాలు నేర్పుతూనే ఉన్నా
అదేంటో గానీ
అన్నీ మరిచిపోయి
కాలమనే ప్రవాహంలో
కొట్టుకుపోతూనే ఉన్నా...
కరిగిపోని శిలాక్షరాన్ని
మమతలు కురిపించే
మనసులో
నేను మమతల వెల్లువనే...
లెక్కలు వేసుకునే మెదడులో
నేను సైతాను రాజునే...
మనసు మమతలు కురిపిస్తే
మెదడు కొలమానాలు
చూస్తూ ఉంటుంది...
అలా ఎలా
మరిచిపోతుంది
నన్ను ఈ లోకం...
కాలంపై గీసిన
పిచ్చి గీతను కాను
కాలం అందంగా రాసుకున్న చెదిరిపోని
కరిగిపోని
శిలాక్షరాన్ని నేను...
ఇది విరామం మాత్రమే
నా అక్షరాలు అయిపోయాయని
అనుకోవద్దు...
నా భావ ప్రపంచం
కుప్పకూలిందని
అంచనాలు వేసుకోవద్దు...
నేను మారలేదు
నా అక్షరాలూ మారలేదు...
కరుడు గట్టిన గుండెలో
అక్షరాలు మరింత పదును తేలుతున్నాయి...
ఎరుపెక్కిన నా మానసం
అగ్నికణంలా జ్వలించే
అక్షరాలకు ప్రాణం
పోస్తూనే ఉంది...
ఇది విరామమే గానీ
ముగింపు కాదు...
నా అక్షరం
నాతో పయనిస్తూనే ఉంది...
