జయహో...

జయహో...

ఒక వైఫల్యం నుదుటన ముద్దాడింది
తలమీద ఓటమి కిరీటాన్ని
అలంకరిస్తూ...
ఒక నిట్టూర్పు ఒళ్ళు విరుచుకుంది
గుండె కవాటాలను
తడుముతూ...
ఒక అశ్రువు నేల జారింది
కనుల కొలనుకు వీడుకోలు
చెబుతూ...
ఒక భావం రెక్కలు విచ్చుకుంది
ఓడిన మనసుకు
జయజయ ధ్వానాలు పలుకుతూ..

దేవాలయం

దేవాలయం

నల్ల ముసుగేసిన పుడమిపై
వెండివెన్నెల రంగులు వెదజల్లినట్లు
నులివెచ్చని ప్రభాత కిరణాలు తాకి మంచు బిందువులు నవ్వినట్లు
చిరుగాలి సవ్వడికి
గులాబీరేకులు నెమలి నాట్యం చేసినట్లు
మంద్రంగా తడిమే సంగీతానికి
నా మనసుతెరపై ముద్రవేసిన వేదనలు కరిగిపోతూ ఉంటాయి
కొన్ని ఘడియలైనా
అవును
శ్రావ్యమైన సంగీతమే నాకు దేవాలయం..

విప్లవం జిందాబాద్...

విప్లవం జిందాబాద్...

అక్క కాదు

చెల్లి కాదు

పక్కింటి ఆడ బిడ్డ కాదు

ప్రతి గుండెను కదిలించింది

ప్రతి హృదయాన్ని రగిలించింది

భగ భగ మండే నిప్పు కణిక యువతరం కదిలింది

బందూకుల మాటున రాక్షసులకు పహారా ఎందుకని సింహగర్జన చేసింది

ఎవరు చెప్పారు నాదేశంలో

విప్లవం మరణించిందని..

బాధిత పీడిత అణగారిన గుండెల్లో అది నిత్యం ఊపిరులు పోసుకుంటూనే ఉంది..