శూన్య మనస్కుడను

శూన్య మనస్కుడను

నాలో జీవమును వెతకకు

ఇంకిన ప్రవాహాల ఆనవాలును నేను

రాళ్ళు రప్పలు తేలి నిర్జీవమైన నదిని నేను ...

నా రూపమును చూడాలని అనుకోకు

పగిలిన అద్దంలో ఆర్తనాదాలు చేసే ఛాయను నేను

ముక్కలై వెక్కిరించే వికారమైన వదనము నేను ...

నాలో మరలా చిరునవ్వులు శోధించకు

వాడిన వసంతంలో పనికిరాని ఎండుటాకును నేను

సుగంధాలకై తహతహలాడిన కాగితం పువ్వును నేను ...

నాలో  గుణగణాలను లెక్కించమాకు

నీవు అసహ్యించుకునే మతములో భాగమును నేను

విలువలను వలువలుగా విడిచే వికట జీవిని నేను ...

నా మనసును తడమాలని చూడకు

చితిమంటలలో కాలిన దేహమును నేను

దీపం ఆరిన శూన్య మనస్కుడను నేను ...

నన్ను పరిగణలోకి తీసుకోకు

తెగిడిన నాడే స్పందించలేదు నేను

పోగిడినంతనే పులకించగలనా నేను ...