నా చరిత నువ్వే

నా చరిత నువ్వే 

నీ మెడవంపున జారుతున్న

స్వేదబిందువులను

అమృత ధారలని తలచి

దాహార్తి తీర్చుకోనా...

ఎదపొంగుల ఆవిర్లను

ఊపిర్లుగా మలుచుకుని

జీవం పోసుకోనా...

సొగసు పూలను

అక్షరాలుగా చేసి

కవితలుగా అల్లుకోనా...

ఇంతకన్నా ఏం కావాలి నాకు

నీతో సాగిన పయనమే

నా చరిత్రయని రాసుకోనా...

ఒక జ్ఞాపకమై ...

ఒక జ్ఞాపకమై ...

వేయి పదఘట్టనల సింహనాదమునై

వేలాది గొంతుకల జయజయ ధ్వానమునై

విలపించే గుండెలో ఆర్తనాదమునై

ఎగసిపడే పదధూళిలో కమ్మని పరిమళమునై

సజల నేత్రానికి భారమైన వీడ్కోలునై

                              మరో లోకపు గడపకు చల్లని పలకరింపునై               

లక్షపుష్పికల శయ్యపై నిదురించిన పసిపాపనై

నన్ను నడిపిన పుడమికి ఆత్మీయ ఆలింగనమునై

కలకాలం మిగిలే ఉంటా మరపురాని జ్ఞాపకానినై

హరిశ్చంద్రుడిని కాను

హరిశ్చంద్రుడిని కాను

హరిశ్చంద్రుడి వారసుడిని కాను
అసత్యాలతో సహవాసం చేయలేదు...
చాణక్యుడిని కాను
కుటిల తంత్రాలను గెలవలేదు...
ఇంద్రజాలకుడిని కాను
మాయామర్మములను ఛేదించలేదు...
దానకర్ణుడిని కాను
నాదగ్గరేమీ దాచుకోలేదు...
అందరివాడిని కాను
నేనెవ్వరినీ వదులుకోలేదు...
రాబందుని కాను
ఎవరినీ చీల్చితినలేదు...
స్వేచ్ఛావిహంగాన్ని కాను
ఎగసిపడే మనసును ఆపుకోలేదు...
అమర ప్రేమికుడిని కాను
ప్రేమనెప్పుడూ చంపుకోలేదు...
కుబేరుడిని కాను
ధనరాశికి బానిసను కాను...
విజేతను కాను
ఓటమిని జీర్ణించుకోలేదు...
ఇప్పుడేం చేస్తున్నా నేను
కనురెప్పలనుంచి జారిపడుతూ
మిణుగురు పురుగుల్లా
ఎగిరిపోతున్న స్వప్నాలను చూస్తూ నిలిచివున్నా
చేసేదేమీలేక...

తెల్ల అక్షరాలు

తెల్ల అక్షరాలు 

కనులు మూసినా నలుపే

కనులు తెరిచినా నలుపే

నడిచే బాట నలుపే

నాలుగుదిక్కులూ నలుపే

విరిసే పుష్పం నలుపే

పువ్వుల తోటా నలుపే

బంధాలు నలుపే

రాబందుల నవ్వులూ నలుపే

మనుషులూ నలుపే

వారి మనసులూ నలుపే

స్నేహమూ నలుపే

స్నేహంలోని మర్మమూ నలుపే

అడుగుల కింది నేలా నలుపే

తల ఎత్తిచూస్తే నింగీ నలుపే

దేవుడా నాకేమీ వద్దు

కాసింత తెల్ల సిరా ప్రసాదించు చాలు

నలుపెక్కిన నా జాతక చక్రంలో

తెల్ల అక్షరాలు నేనే రాసుకుంటా 

జస్ట్ విషెస్ ...

జస్ట్ విషెస్ ... 

నీ అడుగులు సాఫీగా సాగినా

తడబడి నడిచినా

మార్గాలు మారినా

గమ్యాలు చెదిరినా

నీ లక్ష్యం నేనే

నీ గమ్యం నేనే

నీ అడుగులు నడిచేది నావైపే ...

కనురెప్పల్లో వెన్నెలే కురిసినా

కంటి తెరలపై సుడులే చెలరేగినా

ఆ కంటి పాపలలో నిదురించేది నేనే ...

మనసు మానస సరోవరమైనా

మనోసంద్రంలో సునామీలే చెలరేగినా

ఎగసిపడే అలల్లో కనిపించేది నేనే ...

ఇంకా ఏమని చెప్పను నీ గురించి

జస్ట్

హాపీ బర్త్ డే టూ యూ మనస్వినీ ...

ధర్మ సందేహం

ధర్మ సందేహం

నువ్వు  నవ్వితేనే నా అక్షరాలు

పువ్వులుగా వికసిస్తాయి

పూసిన నా అక్షరాలు

నీ పెదాల మెరుపుల్లో జీవం పోసుకుంటాయి

నీ కన్నుల వెన్నెలలో

అందమైన ఆడపిల్లలై ఆడుకుంటాయి

నీ మనసులో భావాలకు

ప్రతిరూపాలై కనువిందు చేస్తాయి

నీ పదమంజీరాలకు

సవ్వడులై నర్తిస్తాయి

ముభావమే నువ్వయితే

నా అక్షరాలూ ముడుచుకుంటాయి

నాకో ధర్మ సందేహం

నా అక్షరాలు నా మనసులో పుట్టినవేనా

లేకనువ్వు

నీ భావాలన్నింటినీ

నా మనసులో దాచుకున్నావా ... 

ఎక్కడ దాచుకోను నిన్ను

ఎక్కడ దాచుకోను నిన్ను 

నా కన్నులలో దాచుకోనా

ఎరుపెక్కిన నీ కనురెప్పల సెగలురేపే కెంపులను ...

మధురసాలని సేవించనా

అదురుతున్న నీ అధరాల జాలువారే తేనీయలను ...

నా శ్వాసలో నింపుకోనా

భారమై ఆవిర్లు రేపుతున్న నీ ఊపిర్లను ...

నా హృదయస్పందనలో కలుపుకోనా

మయూఖములై నర్తించే నీ మంజీరాల సవ్వడులను ...

వినీలాకాశంలో దాచుకోనా

నీ నవ్వుల్లో రాలిపడే తారకల వెలుగులను ...

నన్ను నీలో కరిగించుకోనా

నాలో కరిగిస్తూ నీ బిగిపరువాల సొగసులను ...

అక్షరపుష్పాలను సాగుచేసుకోనా

మననం చేసుకుంటూ నీ అనుభవాల అనుభూతులను ...

మనసు పుస్తకంలో పదిలం చేసుకోనా

మనస్వినియై పూసి మదిని దోచిన పారిజాతమును ...

ఎక్కడ దాచుకోను నిన్ను

ఏ కన్నూ నీపై పడకుండా ...

ఎలా ఆపగలను నేను

ఏ భావకుడీ అక్షరం నీపై వాలకుండా ...