సవ్వడి లేని పలకరింపు
నా నుంచి నేను
విడివడినాను
నాలో ఉన్న నేను బయటికి
వచ్చాను
మౌనమనే నిశీధిలో
నాకు ఎదురుగా నేనే
కూర్చున్నా
తలవంచి కూర్చున్న నేను
నన్ను నేనే
చూడలేకపోతున్నా
మేఘవర్షిత నేత్రాలతో
నా కళ్ళలో కళ్ళు
కలపలేకపోతున్నా
సవ్వడి లేని పలుకులతో
నన్ను నేను
పలకరిస్తున్నా
కుశలమడిగిన నన్ను నేను
కుశలమని
చెప్పలేకపోతున్నా
ఎవరికీ తెలియని నా
మనసును
నాకు నేనే విప్పి
చూపుతున్నా
మనసుకు తగిలిన గాయాలను
నాకు నేనే
లెక్కిస్తున్నా
నేరము తెలియని నేను
నాపైనే నేను నిందలు
వేస్తున్నా
నా కన్నుల జారే
చుక్కలను
అమృతమని నేనే
తాగేస్తున్నా
జారిన అడుగులకు
మార్గము తెలియని నేను
జాడలు ఎక్కడో
శోధిస్తున్నా
కిరాతకుడినని నమ్మే నేను
దేవుడినేనని
ఓదార్చుకుంటున్నా
నేలను తాకిన కన్నీటి
చుక్కలో
నన్ను నేను
చూసుకుంటున్నా
వికలమైన మనసుతో
నన్ను నేను
నిలదీస్తున్నా
మనస్వినీ
No comments:
Post a Comment