ఇక సెలవేనా
నీవూ
నన్ను వీడిపోతున్నావా
నీకూ
నేను నచ్చలేదా
నీకూ
నాపై కోపం వచ్చిందా
నీకూ
నేనంటే ఏవగింపు కలిగిందా
నీకూ
నాపై నమ్మకం పోయిందా
నాలోనే
ఉన్న నీవు
నా
నుంచే జారిపోతున్నావా
ఇక
సెలవంటూ
కరిగిపోతున్నావా
ఎంత
పదిలంగా దాచుకున్నా నిన్ను
ఎంత
ప్రాణంగా చూసుకున్నా నిన్ను
గడ్డ
కట్టిన మనసులో
ఎగసిపడుతున్న
కనుల కొలనులో
నిన్ను
జాగ్రత్తగా దాచుకున్నా
నువ్వెక్కడ
జారిపోతావో
ఎక్కడ
కరిగిపోతావో
ఎప్పుడు
అనాధను చేస్తావోనని
అనుక్షణం
కాచుకున్నా
నా
చిరునవ్వుకు ఇంధనం నువ్వు
నా
గాంభీర్యానికి కవచం నువ్వు
నాకు
తెలుసు నువ్వు నాలో ఉన్నంతవరకే నేను
నువ్వు
లేకపోతే ఏమీ లేను నేను
నీకు
తెలియనిదా
నువ్వు
జారిపోతే నా ధైర్యమే జారిపోతుందని
అయినా
ఎందుకు కరిగిపోతున్నావు
ఎంత
ఆపుకున్నా
ఎందుకు
కురిసిపోతున్నావు
బీటలు
వారిన నేలలా మనసును మార్చేసి
కనుల
కొలనును ఎడారిలా చేసేసి
నయన గవాక్షాలు ధ్వంసం చేసి
ఎందుకు
ప్రవహిస్తున్నావు
నన్నెందుకు
బేలగా మారుస్తున్నావు
ఏమయ్యిందో
ఏమో గాని
నాలో
నిదురించిన కన్నీరు సైతం
నన్ను
విడిచి వెళ్ళిపోతోంది
మనస్వినీ
No comments:
Post a Comment