కరాళనృత్యమా

కరాళనృత్యమా

మెదడు సంకేతమా
మనసు సందేశమా
అల్లకల్లోల సంద్రమా
నిశివేళ కనురెప్పల విన్యాసమా
మనసును ఛిద్రం చేసే కరవాలమా
స్వప్నమా అది కరాళనృత్యమా

హృదయవిలాసం

హృదయవిలాసం 

ఒక భావం చిగురు వేసింది
ఆరని మంటలా
కన్నీరు ఉబికింది
మనసుకు అభిషేకంలా
ఒక అక్షరం ఊపిరి పోసుకుంది
ఎగిసిపడే కెరటంలా
అది కవితా
కన్నీటి వేదనా
కాదేమో అది అక్షరం
అవునేమో అది హృదయవిలాసం

మనమెలా మంచోళ్ళం?

మనమెలా మంచోళ్ళం?

అలవోకగా అబద్ధాలు
ఏమీలేకున్నా ఉన్నట్టే డాంభికాలు
కుట్రలు కుతంత్రాలు
అదిగో స్వర్గమంటూ అరచేతిలో వైకుంఠాలు
తిమ్మిని బమ్మి చేసే మాయాజాలాలు
తెల్లారి లేస్తేనే దగాకోరు మాటలు
మహాపతివ్రతల ముసుగులో
తెరచాటు సరసాలు
ఇంట్లో రామయ్య వీధిలో కృష్ణయ్యలు
ఇన్నిలోపాలు మనలోనే ఉండగా రాజకీయులను
ఆడిపోసుకోవడమెందుకూ
ఐదేళ్ళకోసారి అబద్ధాలు చెప్పేవారికన్నా
అబద్ధాలతోనే జీవితం మొదలుపెట్టే మనమెలా మంచోళ్ళం???

మదిలో అలజడి

మదిలో అలజడి

అక్కడెక్కడో పడమటి కనుమల్లో 

పొద్దువాలుతున్నది

మెల్లమెల్లగా....

బద్దకంగా ఒళ్ళు విరుచుకున్న

నిశికన్య కనులు తెరుస్తోంది

మత్తు మత్తుగా...

అవి సూరీడు విసిరేసిన

ఎరుపు ఛాయల మాయలా

వెచ్చని కోర్కెలతో ఎరుపెక్కిన

చెలియ సిగ్గు దొంతరలా

మధుకలశాలైన జవరాలి 

కన్నుల మొలిచిన ఎర్రని జీరలా

ఏమో తెలియదు గానీ 

సాయం సంధ్య పరువాలన్నీ

నా మనస్విని సోయగాలై 

సెగలు రేపుతున్నాయి

మదిలో రేగుతున్న అలజడిలా...

జీవనతరంగాలు

జీవనతరంగాలు

కాగితం పువ్వుల తోటలు
మాయామర్మాల లోగిళ్ళు
పెదవి విరుపు పలకరింతలు
అనుబంధాల లోగుట్టులు
బంధనాల బంధీఖానాలు
దగాకోరు కార్ఖానాలు
మనసుల విక్రయశాలలు
మేడిపండు నమ్మకాలు
కలిమిలేముల చదరంగాలు
అర్థంకాని విషవలయాలు
ఈ జీవనతరంగాలు

దేశమా ఎక్కడుంది నీకు స్వాతంత్ర్యం?

దేశమా ఎక్కడుంది నీకు స్వాతంత్ర్యం?

ఎర్రబడిన ఆకాశంలో వేగుచుక్కలు నవ్వాలి
అడవి బిడ్డల గుండెల్లో
బందూకు దాడులు ఆగాలి
ఆదివాసీ పెదిమపై
ఎర్రమల్లెలు పూయాలి
పచ్చని పైరులు విరబూసి
రైతన్న నవ్వాలి
కుసుమపువ్వులు నా ఆడబిడ్డలు
నిర్భయులైబతకాలి
నా వేశం నా భాష
నా సొంతం కావాలి
నచ్చిన తిండి తినే అధికారం కావాలి
సగటు మనిషి బతికేందుకు
స్వాతంత్ర్యం రావాలి
దేశమా నీ స్వేచ్ఛకై సమరం ఇంకా ముగియనే లేదు
అప్పుడే ఈ దినోత్సవాల
డాంభికాలు ఎందుకు

సజీవమృతదేహం

సజీవమృతదేహం

ఇక్కడ మనుషులు కానరారు
అంతా బతికున్న శవాల సమూహమే
ఆధునిక నగరిలా కనిపించేది
మృతదేహాలను కలిగిన స్మశానమే
మానవుడు లేడిక్కడ
అంతటా మనిషినిపోలిన
మరయంత్రాలే
మనసులు లేవిక్కడ
విపణివీధిలో విలువైన
బొమ్మలే
తీయని పలుకులు చెవులకు తాకినా
మనసుకు తగిలేవి చేదుగుళికలే
బంధాల పుష్పాలు విరబూసినా
వెనుకచాటు అంతా వ్యాపారమే
కుళ్ళి కృషించిన ఈ లోకం వీడి
నా మనసెప్పుడో పారిపోయింది
ఇక్కడున్నది జీవమున్న
నా మృతదేహమే

నీలోనే....

నీలోనే...

నమాజుల రివాజులను
చవిచూసాను
రామయ్య చరితంలో తరించాను
జీసస్ వచనాలనూ ఆలకించాను
ఎక్కడా దొరకని అలౌకికత్వాన్ని నీలోనే చూసాను
అందుకే
నీలోనే కలిసిపోతున్నా
నిన్ను నాలోనే కలుపుకుంటున్నా