విరిసిన అనుబంధం
నా కణతల మైదానంలో
జనియించిన
ఓ చెమట చుక్క
వేడి సెగలు తాళలేక
కాసింత ఉపశమనం కోరి
నీ కనురెప్పలపై
జారిపడినవేళ...
రెప్పలమాటున దాగిన
స్వప్నాలు
కురిసిన స్వేదంలో
పునీతమవుతున్న వేళ...
అరమోడ్పు కన్నులలో నా
కలలను
నేను వెతుక్కుంటున్న
వేళ...
స్వాతి చినుకుల్లా నా
చెమట చుక్కలు
ఎరుపెక్కిన నీ చెక్కిళ్ళను
సుతారంగా మీటుతున్న వేళ...
తడియారి వణుకుతున్న
పెదాలను
స్వేదబిందువులు
ఆర్తిగా ముద్దాడుతున్న వేళ...
అనుభవంలో విరిసిన
అనుబంధానికి
నా మనసు నిత్యం
శిరస్సు వంచి సలాం చేస్తుంది
మనస్వినీ...
No comments:
Post a Comment