జలపుష్పం

జలపుష్పం

మాటలకందని భావాలు

మనసును మెలియపెడుతున్న వేళ

ఎక్కడో నక్షత్రాల గుంపునుంచి

ఓ తారక మౌనంగా జారిపడుతూ ఉంటే

వేకువను చూసి బెదిరిపోతున్న వేగుచుక్కలా

మనసు కలవరమైపోతూ ఉంటే

చీకటిని పులుముకున్న హృదయం

కంటి కాటుకలా కరిగిపోతూ ఉంటే

మనసుసంద్రంలో పుట్టింది ఓ భరోసా

నేనున్నానంటూ ఇచ్చింది ఆసరా

మనసు వీధుల్లో చక్కర్లు కొడుతూ

కనుల తలుపును దాటింది నులివెచ్చని నేస్తం

ఎంత ఆత్మీయమా నేస్తం

మాటలు రాని మౌనంలో

వికసించిన జలపుష్పం

సదా తోడు నిలిచే వేదనా పుష్పం

మనసున్న మనసుకు

మనసైన నేస్తమే కదా

మనస్వినీ