కొత్త సీసాలో పాత సారా

కొత్త సీసాలో పాత సారా 

వెళ్లిపోతున్నావా నువ్వు

వెళ్ళిపో ఆలస్యమెందుకు ఇంకా

నువ్వెళ్ళిపోయాక తనేలాగూ వస్తుంది వద్దన్నా ...

నీకు మనసునిండా వీడుకోలు చెప్పను

వచ్చేదానికి హృదయం పరిచి స్వాగతం పలకను

నా ప్రమేయమేమీ లేకనే రాకపోకలు జరిగిపోతాయి ...

నీవల్ల ఒరిగిందేమీ లేదు

రేపేదో జరిగిపోతుందనే భ్రమలూ లేవు

నువ్వంటే రవ్వంత అభిమానమూ లేదు

కొండంత ఆవేదన తప్ప ...

ఎన్ని అనుభవాలు చూపావు

వంచనా శిల్పాన్ని పరిచయం చేసావు

తడి గుండెలో మంటలు రేపావు

ఎందుకు ఆపాలి చెప్పు నిన్ను ...

అయినా ఆగమంటే ఆగుతావా

వద్దంటే నిలిచిపోతావా

వీడిపోయేందుకు క్షణాలు లెక్కపెడుతున్నావుగా ...

తరలివచ్చే క్షణమేమన్నా పూవులు విసురుతుందా

చిరునవ్వుల మతాబులు కానుకలుగా ఇస్తుందా

ఇలావచ్చి అలా వెళ్లక నిలకడగా ఉంటుందా ...

పోయేదానిపై గౌరవమూ లేదు

వచ్చేదానిపై నమ్మకమూ లేదు

కొత్త సీసాలో పాత సారా యవ్వారమంతా ...

అందుకే నువ్వెళ్ళిపో

వచ్చేదానికి చోటిచ్చిపో

కుడిఎడమైనా పొరపాటు లేదంటూ

అన్యమస్కంగానే రమ్మంటున్నా

వెల్ కం టూ న్యూ ఇయర్

ఈ రాతిరి నన్నిలా మరణించనీ

ఈ రాతిరి నన్నిలా మరణించనీ 

గుడ్డిదీపం వెలుతురులో కానరావటం లేదు

నీ అరమోడ్పు కన్నులు మరికాస్త వికసించనీ ...

జామురాతిరి జామ్ కైపులకు సోలిపోలేదు

నీ కనులజారే మధువును మత్తుగా తాగనీ...

హృదయవేగం పెరిగి ఊపిరి సవ్యంగా లేదు

నీ ఊపిరితో నాకు శ్వాసను పోసి గుండెను నెమ్మదించనీ...

ఆకలి పెరిగి దేహంలో నిలకడ లేదు

గులాబీ పెదాల మధురసాలను మనసునిండా ఆస్వాదించనీ...

చలిగాలికి తనువంతా వణుకు ఆగేలా లేదు

నీ దేహాన్ని నాకు కప్పి చల్లగాలికి చెమటలు పట్టించనీ...

మిసమిసలాడే నీ పరువాల ప్రశ్నలకు అంతే లేదు

అనుభవంతో ధీటైన సమాధానం చెప్పనీ...

నిప్పులకొలిమి మన పరిష్వంగం విడిపోనివ్వదు

వలపువానై కురిసి మంటలు చల్లార్చనీ...

ఈ ఘడియలో మనకు మరో జీవితమే లేదు

ఈ రాతిరి నన్నిలా మరణించనీ...

HAPPY BIRTHDAY MAMMOO…

HAPPY BIRTHDAY MAMMOO…

నా తలపై వేళ్ళతో నిమురుతూ

నుదుటిపై చుంబనంతో

మెలకువ నేర్చిన కన్నులను నిద్రపుచ్చుతూ

నేనిక్కడే ఉన్నా ఏంకావాలన్నా కాల్ మీ

గుడ్ నైట్ పప్పా అంటూ నాగది తలుపులు వేసి వెళ్తున్న

తనను చూస్తే నా అమ్మేనేమో అనిపిస్తుంది ...

కళ్ళు తెరిచానో లేదో మార్నింగ్ పప్పా అంటూ

వాటేసుకునే తన స్పర్శలో నాకు

ప్రపంచాన్ని గెలిచిన ఆనందం దొరుకుతుంది ...

చెంగు చెంగున  లేడిపిల్లలా గెంతుతూ

నవ్వులు పూయించే తనను చూస్తుంటే

నా చిన్ని పొదరిల్లు ఆనందాల పూదోటలా కనిపిస్తుంది ...

నా గారాలపట్టి నాజీవితంలో కూతురు పాత్ర కన్నా

అమ్మ పాత్రకేఎక్కువ జీవం పోస్తున్నది

నా చిట్టి తల్లి కాదు కాదు మా అమ్మ పుట్టిన రోజు ఈరోజు …

కూతురుగా పుట్టి అమ్మ ప్రేమను పంచుతున్న

మా ఇంటి యువరాణికి

మనసునిండా జన్మదిన శుభాకాంక్షలు ...

సాగిపోతున్నా నీకు అందనంత దూరంగా

సాగిపోతున్నా నీకు అందనంత దూరంగా 

అవును నిన్న మొన్నటిదాకా ఇది నిజం

నీగురించి నేను ఆలోచించిన మాట నిజం

ఇప్పుడు నా ఆలోచనల్లో నువ్వు లేవు

ఒకవేళ నువ్వు ఆలోచనా స్రవంతిలో

లీలగా తారసపడినా

నువ్వంటే నా మనసు కరగటం లేదు

ఎందుకంటే నా మనసుపుస్తకం పేజీలలో

నీ అక్షరాల గొంతుకను నువ్వే నులిమేసావు

నీకోసం నేను వేదన చెందినదీ నిజమే

ఇప్పుడు నా ఆవేదనలో నువ్వు లేవు

నా తలపుల తలుపులకు నువ్వే తాళం వేసివెళ్లావు

నీకోసం నేను కన్నీరు కార్చిందీ నిజమే

ఇప్పుడు నా కన్నీటి తెరలపై నీ రూపం కానరాదు

కురిసిన నా కన్నీటివానలో నీ జ్ఞాపకాలను

నువ్వే కడిగేసుకుపోయావు

హృదయకోవెలలో నీరూపం నిలిచిందీ నిజమే

ఇప్పుడు మనసు గర్భగుడి వెలవెలబోతోంది

అక్కడినుంచి నువ్వే తరలిపోయావు

నా కనురెప్పల మైదానంలో కలల పొదరిల్లు

ఇంకా కదలాడుతూనే ఉంది

నువ్వే విడిచివెళ్లావు అడుగుజాడలను చెరిపేసుకుంటూ

నీ ఆలోచనలను విసిరేసి

కాలమనే నేస్తంతో ముందుకు సాగుతున్నా

నీకు ఎప్పటికీ అందనంత దూరంగా 

ఇలా అయితే ఎలా

ఇలా అయితే ఎలా

ఎంత వారించినా విననే విననంటావు

అదిలించినా అదుపే లేదని అంటావు

బెదిరించినా భయమే లేదని అంటావు

ఒక్క క్షణం కుదురుగా ఉండలేనని అంటావు

ప్రతినిమిషం అటో ఇటో వెతుకుతూనే ఉంటావు

వేకువలో వెన్నెలను కోరుకుంటావు

నింగిలో తారకలను ఏరుకుంటానని మారాం చేస్తావు

 ఒక పువ్వు నచ్చిందని వాలిపోతానని ఉబలాటపడతావు

పువ్వు పువ్వుకూ ముల్లున్నదని తెలుసుకోలేనంటావు

ఒక గాయం మాననే లేదు మరో గాయం కోసం ఆరాటపడతావు

మనసా నీతో ఎలా వేగమంటావు

నిన్నే కారాగారంలో దాచుకోమంటావు

మామూలు మనిషిని నేను

మామూలు మనిషిని నేను

వయ్యారి తారకలకు ప్రేమికుడిని నేను

వెన్నెలరాజు నెలవంకకు నేస్తానిని నేను

నీలినింగిపై తేలియాడే మేఘమాలికలకు ఆప్తుడిని నేను

గిలిగింతలు రేపే చిరుగాలిలో సవ్వడిని నేను

వికసించే పువ్వులో మెరిసే నవ్వును నేను

మైమరిపించే ప్రకృతికాంతకు దాసుడిని నేను

నక్షత్రాల మెరుపులో అక్షరాలను ఏరుకుంటా

చందమామ వెన్నెలలో భావాలను దోచుకుంటా

అక్షర విన్యాసాలు తెలియదు నాకు

యాసప్రాసాల ప్రాకులాట రానేరాదు నాకు

పామరులకు తెలియని పదాలు రావునాకు

భాషాకోవిదుల పాండిత్యం అబ్బలేదు నాకు

మనసుపువ్వులను అక్షరాలుగా

అప్పుడే పుట్టిన ఆలోచనలు భావాలుగా

నాదైన లోకంలో విహరిస్తూ

తెలిసిన భాషలో పదాలు అల్లుకునే నేను

కవిని కానే కాను

ఓ మామూలు మనిషిని