పిచ్చివాడినైతే ఎంతబాగుండేది
కన్నుల నుంచి జారి పడిన
స్వప్నాలను ఏరుకోలేను...
కనురెప్పల లోగిలిలో
మరో స్వప్నం నాటుకోలేను...
మోడుబారిన మనోవనంలో మరో
అంకురం కోసం ఆరాటపడలేను...
ముళ్లబాట నాదారిలో
పూరెమ్మలు జల్లుకోలేను...
చీకటి పయనంలో
చిరుదీపమై వెలగలేను...
ఎగసిపడే హృదయానికి మత్తుమందు
ఇవ్వలేను...
ఎంతబాగుండేది
నేను గతాన్ని పూర్తిగా
మరిచిపోతే...
మాయామనుషుల లోకంలో అన్నీ
మరిచి
పిచ్చివాడిగా మిగిలిపోతే
ఎంత బాగుండేది...
No comments:
Post a Comment