మనసు మరణించింది
చెయ్యెత్తిన మనసుకు
శిరస్సు వంచి ప్రణమిల్లా
ఘాతములు విసిరిన పిడికిలికి
దేహాన్ని అంకితమిచ్చా
గొంతు నులిమిన కరములకు
కంఠాన్ని కానుకగా ఇచ్చా
జలజలా కురిసిన కన్నీటిలో
మనసును పునీతం చేసుకున్నా
కర్ణభేరి లోతులనుంచి పొంగిన
రుధిరంతో మస్తిష్కం
తుడుచుకున్నా
పుండైపోయిన గొంతుకలో మాటలు
భారమై
మనసుతోనే పలకరించుకున్నా
గొంతుకలో చల్లని నీరే మంటలు
రేపినా
మనసునే శుద్ధి చేసుకున్నా
మానసిక దాడుల వెల్లువలో
భౌతిక దాడి ఏపాటిదని
మనసుకు నచ్చ జెప్పుకున్నా
గొంతుపై మెరిసే రక్తపు చారలు
మనసు గాయాలకంటే పెద్దవా
రెండు పదుల వసంతసౌధం
కుప్పకూలినా
మనసు బాటలోనే నడిచిన నేను
ఆ మనసు ఘాతాలను భరింపజాలనా
అబద్దాల నగరిలో విహరించిన మనసు
ఆవేశాన్నే శరములుగా సంధిస్తే
ఆ మాటల తూటాల గాయాల మంటలకంటే
దేహానికి తగిలిన గాయాలు తేలిక
కాదా
దేహపు గాయాలు కుదుటపడతాయ్
ఆ మంటలూ చల్లారతాయ్
మనసుకు తగిలిన గాయాలు
అంత తేలికగా మానునా
పగిలిన మనసు మరలా వికసించునా
ఇది జరిగేనా
జరగదు
ఎందుకంటే మనసు పగలలేదు
మనసు మరణించింది
మిగిలింది దేహమే
దేహమూ
మరణిస్తుంది
ఆ మాటల తూటాల గాయాల మంటలకంటే
ReplyDeleteదేహానికి తగిలిన గాయాలు తేలిక కాదా
దేహపు గాయాలు కుదుటపడతాయ్...మీ ఈ కవితలో వాక్యాలు మనసుని మెలిపెడుతున్నాయి.