అక్షర ప్రేమ
నా తొలి అక్షరం నుంచి
అంత్యాక్షరం దాకా
ఏ అక్షరమూ
నా అదుపులో లేదు
నాలో మధుర భావనలు
మొగ్గలు వేస్తున్నా
మనో కడలిలో
ఎగసిపడే కెరటాలు
విలయతాండవం చేస్తున్నా
కనుల కొనల నుంచి
జారిపడుతున్న కన్నీటి
చుక్క
గుండె పగిలేలా
రోదిస్తున్నా
సమాజమనే రక్కసి
విష మేఘమై
కమ్ముకువస్తున్నా
నా రచనలో మొలకలు వేసే
అక్షరాలు
నీ నామమే
జపిస్తున్నాయి
అవి నీ చుట్టే
తిరుగుతున్నాయి
భావమేమైనా
అంతరంగం ఏమైనా
అర్థమే ఉన్నా
అనర్థాలే
కనిపిస్తున్నా
నా ప్రతిభావంలో
నీ రూపమే కనిపిస్తోంది
ఏమో
అవునేమో
ఇప్పుడు
నా అక్షరాలన్నీ
నాకు వీడ్కోలు చెప్పి
నిన్నే
ప్రేమిస్తున్నాయేమో
చిరునవ్వుల గీతమైనా
విషాద వీచికలైనా
నా అక్షరాలకు
నిజమైన అర్థం నీవేనేమో
మనస్వినీ
అదుపు తప్పినవి అనుకుంటున్న మీ అక్షరాలు మీ కవితలో అందంగా అమరినవి.
ReplyDelete