నల్లని వెన్నెల

నల్లని వెన్నెల

ఎక్కడో దూరాన

కొండల నడుమ

సాయం సూరీడు జారిపోతున్న వేళ

జగతిని మింగేసేందుకు

నిశి రక్కసి

బద్దకంగా ఒళ్ళు విరుచుకునే తరుణాన

మెల్ల మెల్లగా

దూసుకువస్తున్న

నల్లని దుప్పటి

ప్రకృతి అందాలను ఆరగిస్తూ

జగమంతా నలుపును అద్దుతూ

వెన్నెలను ఆరగించింది

వెన్నెల సంతకంతో

పులకించిన మనసు

నిశి జాడలకు

మౌనంగానే తల ఒగ్గింది

వెన్నెలవానలో

తడిసిన భావాలు

వికసించిన పుష్పంలా

విరిసిన అక్షరాలు

వర్ణం కోల్పోయి

అవర్ణమై

తిరోగమన బాటను ముద్దాడి

చీకటిలో లీనమైపోయాయి

జీవితం నిత్యం

చీకటి వెలుగుల సంగమం

దోబూచులాడే కాంతి రేఖలను

మాయం చేసే శక్తి

అవనిలో ఉన్నది

నల్లని చీకటికే

నల్లని వెన్నెలే

శాశ్వతం నిత్యం

మనస్వినీ