చివరి ప్రేమలేఖ

చివరి ప్రేమలేఖ

రాస్తున్నా గుండె దిటవు చేసుకుని

అక్షరాలు చిలికిస్తున్నా మనసు చంపుకుని

భావాల అంతరంగాన్ని అంతం చేసాను

అక్షరాల గొంతు నులిమేసాను

ఇక నా అక్షరం పలకదు నీ నామాన్ని

నా భావం వెల్లడించదు తనలోని ప్రేమని

నా కలంలో ప్రేమ సిరా ఇంకిపోయింది

అక్షరాల రంగు మారిపోయింది

భావాల గుండె పగిలిపోయింది

నా అక్షరామాలిక

పరిమళం లేని పుష్పంలా మారింది

శ్వాస ఆగిన అక్షరాలు నీకు ప్రణమిల్లుతున్నాయి

గుండె పగిలిన భావాలు పుడమిని ముద్దాడుతున్నాయి

సునామీల వెల్లువకు నా గుండె చెదిరి

అక్షరాలన్నీ చెల్లా చెదురై వీడిపోతున్నాయి

కాలగమనంలో అవి కొట్టుకుపోతున్నాయి

ఇక తిరిగిరావు నా భావాలు

పరిమళించవు నా అక్షరాలు

ఓడిపోయాయి అంతరంగాలు

పగిలిన మనసులో విరిగిన అక్షరాలు

నవలోకానికై సాగిపోతున్నాయి

ఇక రానే రామంటూ

చెదిరిన మనసుకు వీడ్కోలు చెబుతున్నాయి

విరిగిన అక్షరాలను

ముక్కలైన భావాలను

కన్నీటితో అతికించి

రాసుకుంటున్నా

చివరి ప్రేమ లేఖ

నాదన్నది ఏమున్నది నీలో

నాదన్నది ఏమున్నది నీలో

ఆలి లోని అనురాగం నీలోనే తెలుసుకున్నా

ప్రియురాలి మధురిమ నీలోనే రుచి చూసా

అమ్మలోని మమకారం నీ ఓడిలోనీ వెతుక్కున్నా

స్నేహమనే సహకారం నీతోనే పంచుకున్నా

పసిబిడ్డ కేరింతలు నీ నవ్వులోనే చూసుకున్నా

కవ్వించే కొంటెదనం ఆ కన్నులలోనే దాచుకున్నా

అమ్మవై గోరుముద్దలు తినిపించినా

ఆలివై అనురాగం పంచినా

జవరాలివై అధరామృతాలు అందించినా

ప్రియురాలివై సర్వమూ ధారపోసినా

అన్నీ నావే అనుకున్నా

సర్వమూ నేనే అనుకున్నా

నాజీవనవనంలో

అందమైన పూదోటవే అనుకున్నా

నాదన్నది ఏదీ లేదని

ఇప్పుడు తెలుసుకున్నా

నీకన్నులలో నేను కరిగిన కలనేననీ

నీ మనసులో నేను లేనే లేనని అర్ధం చేసుకున్నా

నేను నీలో లేకున్నా

నేను నీకేమీ కాకున్నా

నీ జ్ఞాపకాలు మాత్రం పదిలంగానే ఉంటాయి

నా గుండెలో

నాది కాని మనసుకోసం కలత చెందను

గీసిన గీత హద్దు దాటను

అంతిమ ఘడియలు నన్ను చుట్టుముట్టినా

ఆ మనసును పలకరించను

చాలవా నాకు ఆ జ్ఞాపకాలు

ఊపిరిపోసుకోవటానికి

పులి సాదు జంతువే

పులి సాదు జంతువే

మాంసం లేనిదే పొట్ట నిండని పులి సాదు జంతువే

అడవిలోనున్న పులి పిల్లను పెంచుకుని చూడు

గడ్డి పరకలు తింటూ పిల్లిలా నీ వెంట తిరుగుతుంది

తల నిండా విషమున్న కాలనాగులోనూ విషయముంది

తన విషంలోనే విరుగుడు దాచి నీకు ప్రాణం పోస్తుంది

ఆలోచనే లేని పులి భయంతోనే దాడి చేస్తుంది

కాలనాగునైనా కదిలిస్తేనే బుస కొడుతుంది

క్రూరంగా కనిపించే పులులూ సింహాలు

పంజా విసిరినా అది ప్రకృతి ధర్మం

కోడె నాగు పడగ విప్పినా

అది దాని అణువణువునా నిండి ఉన్న భయం

మరి మనిషి

ఆధునిక కాల చక్రానికి దర్పణం

సంఘజీవనానికి నిదర్శనం

మనిషికి మెదడు నిండా ఆలోచనలున్నా

మంచీ చెడూ జ్ఞానమున్నా

మనసు నిండా విషమే

పాము భయంతో కాటు వేస్తే

మనషి స్వార్ధంతో కాటు వేస్తున్నాడు

కప్పను మింగిన పాము కడుపు నిండిందని నిదురిస్తే

అన్నీ ఉన్నా ఇంకా కావాలని మనిషి కాటు వేస్తున్నాడు

ప్రేమలో విషం

కురిసే మమతల వర్షంలో విషం

ఆలుమగల అనురాగంలో విషం

అన్నదమ్ముల అనుబంధంలో విషం

స్నేహమనే ముసుగు విషం

ఆదుకుంటామని ముందుకు వచ్చే మనిషిలో విషం

నడకలో విషం

నడతలో విషం

మూగజీవులు ఇతర జాతులపై దాడి చేస్తే

ఆధునిక మనిషి ఆది మానవుడై

సొంత జాతిపైనే చిమ్ముతున్నాడు విషం

మరి ఎవరు క్రూర జంతువు

ఆ మూగ జీవాలా

అన్నీ ఉన్నా

ఆశ చావని మనిషా

నిజమే కదూ

పాము మనకు మంచి నేస్తమే

పులి సాదు జంతువే

మట్టి మనసు

మట్టి మనసు

కళ్ళ ముందు చికెన్ బిర్యానీ

పప్పన్నం ఎలా రుచిస్తుంది

ఫారిన్ విస్కీ లాగించే మనిషికి

నాటుసారా ఎలా నచ్చుతుంది

సిరి సంపదల మనసుకు

ఖాళీ పర్సు ఎలా కనిపిస్తుంది

హంసతూలికా తల్పం అలవడిన దేహానికి

చిరిగిన చాప సుఖమేమిస్తుంది

బెంజికార్ల బాటసారికి

కాలి నడక ఎందుకు కనిపిస్తుంది

పచ్చనోటు ఆరగించే వాడికి

చిల్లర నాణం ఎలా అరుగుతుంది

ఊహల రెక్కలు విచ్చిన మనసుకు

మట్టివాసన ఎలా నచ్చుతుంది

పరులంతా అబద్దమని భ్రమించే మనసుకి

నిజమెలాగుంటుందో ఎలా తెలుస్తుంది

మనసా ఇదే లోకం పోకడ

ఇలాగే ఉంటుంది ఇక్కడ

నీ స్థాయి తెలుసుకుని మసులుకో

మట్టిలో పుట్టిన నీవు

మట్టిమనిశిగానే ఆలోచించు

ఆకాశంలో విహరించినా

చివరకు ముద్దాదాల్సింది మట్టినే

మనసా

మట్టి మనిషిగానే మిగిలిపో

జ్ఞాపకాల సమాధి

జ్ఞాపకాల సమాధి

మరలా తట్టు తగిలింది

తట్టు మీద తట్టు తగులుతూనే ఉంది

కన్నులు ఉన్నా కబోధినే నేను

తప్పుటడుగులు వేస్తూనే ఉన్నా

గోడకు తగిలిన బంతిలా

మరలా అక్కడకే చేరుతున్నా

బుద్ది రాదు మనసుకు

నడక రాదు అడుగులకు

మెదడు నిండా ఆలోచనలున్నా

మనసు మాటే నెగ్గుతోంది

ఆ మనసే భంగపడుతోంది

చంపుకుంటా నా మనసును

నడక నేర్పుతా నా అడుగులకు

తిరగ రాస్తా బంతి చరితను

సమాధి చేస్తా అంతరంగమును

పూలబాట తెలియకున్నా

ముళ్ళ బాటను చెరిపివేస్తా

గుండెనిండా తిరస్కరిస్తున్నా

ఆ మనసును

కన్నీటి సుడులలోనే దాచుకుంటా

మిగిలిఉన్న జ్ఞాపకాలను

ఇక నా మనసు మారదు

మనస్వినీ

నీ రాతనే మార్చి వేస్తా

నీ రాతనే మార్చి వేస్తా

ఏక్ మౌఖా దే మౌలా తేరీ తక్దీర్ బదల్ దూంగా

తేరీ లిఖీ హర్ లఖీర్ మిటాదూంగా

నుదుటిన గీసిన గీతలు

పెనవేసుకున్నాయి

నువ్వురాసిన రాతలు అర్థాలు మార్చుకున్నాయి

పెనవేసుకున్న గీతలు

కొత్త చరిత్రనే రాసుకున్నాయి

ఎవరు పుట్టారు జగతిలో

నన్ను మోసం చేసేందుకు

ఎవరికిచ్చావు అంత తెలివి

నన్ను ముంచేందుకు

ఎవరికంత సత్తా ఉంది నన్ను చంపేందుకు

నన్ను నేను మోసం చేసుకున్నా

నన్ను నేనే చంపుకున్నా

నా అడుగుల జాడలు నేనే చెరుపుకున్నా

నా బాటలో నేనే ముళ్ళు పరుచుకున్నా

ఎందుకు నిందించాలి ఎవరినో

నన్ను నేనే ముంచుకున్నా

ప్రతి ఎత్తుకు నేనే చిత్తు వేసుకున్నా

గెలుపు గమ్యాన్ని నేనే మార్చుకున్నా

ఓటమి దిశను నేనే ఎంచుకున్నా

ఒకే ఒక్క అవకాశం కావాలి నాకు

విజేతనై మిగిలిపోతా

దేవుడా

ఒకే ఒక్క అవకాశమివ్వు

నీ రాతనే మార్చి వేస్తా

మనసెందుకు ఇచ్చావ్

మనసెందుకు ఇచ్చావ్

ఆ దేహం

ఆ నడక

ఆ పలుకు

ఆ మనసూ నాదేనని

మారాం చేస్తుంది నా మనసు

అందుకే ఆ మనసు కోసం

నా మనసు తాపత్రయం

ఎక్కడుంది

ఎలా ఉంది

ఎప్పుడు వస్తుంది

అంటూ ఆరాలు తీస్తుంది నా మనసు

క్షణం ప్రతిక్షణం

పరితపిస్తుంది నా మనసు

పూలబాట పరువలేకున్నా

ముళ్ళు గుచ్చుకోకుండా ఉంటే చాలని

ఎడదను పరుస్తుంది నా మనసు

మనసు ఆరాటాన్ని తప్పుగానే చూస్తుంది

ఆ మనసు

పలకరించకుంటే ముభావమని అంటుంది

పలకరిస్తే ఇదేమని ప్రశ్నిస్తుంది

మనసు వేదనను స్వీకరించని మనసు

వేధింపులేల అని అడుగుతోంది

భగవాన్

నాకు మనసెందుకు ఇచ్చావ్

మార్గం తెలియని అడుగులు

మార్గం తెలియని అడుగులు

మనసు నిండా నిర్వేదం

కనులనిండా సుడిగుండం

కనుచూపుమేరలో కనిపించని గమ్యం

ఇక చాలునంటున్నది జీవనం

నడవలేనని మారాం చేస్తొంది దేహం

తప్పులన్నీ నావేనని నిందిస్తోంది లోకం

అనుభవించు అంటున్నది మానసం

పరిణామాలన్నీ విపరిణామాలై

కసినాగులా కాటేస్తూ ఉంటే

నమ్మిన మనసు ఉప్పెనలే ఎగదోస్తూ ఉంటే

విధిలేక వేసిన అడుగులు

పిడిబాకులై గుచ్చుకుంటూ ఉంటే

మనసు వేదనను పసిగట్టని మనుషులు

పరిహాసమాడుతూ ఉంటే

ఇక ఓపలేనని రోధిస్తోంది హృదయం

నలుదిక్కులా నిశి అలుముకుని

అన్ని మార్గాలూ మూసుకుని

మార్గమే తెలియని అడుగులు

ఒక్క చోటే నిలబడిపోయినా

ముందుకు సాగాలనే ఆశ చావలేదు

జీవించాలనే తపన ఆగలేదు

సాధ్యం కాదని తెలిసినా

దేవుడు చేసిన తప్పులు

దేవుడు చేసిన తప్పులు

అర్హత లేని వారిని అందలాలు ఎక్కించావు

అర్హత ఉన్నవాడిని పాతాళంలోకి విసిరేసావు

మనసున్న మనిషికి సుఖమే లేకుండా చేసావ్

మనసంటే తెలియని వాడికి స్వర్గాన్నే అందించావు

గొప్పోళ్ళు ఏం చేసినా తప్పే కాదన్నావు

లేనివాడు మంచి చేసినా నేరమనే రుజువు చేసావు

ఉన్నవాడికే అన్నీ ఇస్తూ నీరు పల్లమెరుగు అన్నావు

లేనివాడిని నిత్యం ఆకలితో చంపావు

దరిద్రుడు ప్రేమిస్తే అపరాధమే అన్నావు

గొప్పోళ్ళు విలువల వలువలు విసిరేస్తే అదే న్యాయమని అన్నావు

గతిలేక పిల్లలను పోషించలేక పోతే చేతకాని వాడని అన్నావు

మదమెక్కి పిల్లలను గాలికి వదిలే వాళ్ళను నాగరీకులన్నావు

మొగుడు పెళ్ళాన్ని వదిలేస్తే కిరాతకుడన్నావు

భార్యే భర్తను వదిలేస్తే వీరనారి అంటూ జేజేలు పలికించావు

ఆడది ఆబల కాదు సబల అంటూనే

ముదితలకు నరకం చూపిస్తున్నావు

అన్నకు తమ్ముడు కాకుండా చేసావు

భార్యకు భర్తకు తగాదాలు పెట్టావు

మనసులను మాయం చేసి తనువుల అంగడి నడిపావు

ధర్మమే గెలుస్తుందని రాతలు రాసుకుంటూ

అసురులనే గెలిపిస్తావు

ఇన్ని తప్పులు ఎలా చేసావు

అందరి తలరాతలు రాసే నువ్వే ఇన్ని తప్పులు చేస్తే

ఇంకా నువ్వెందుకు నీ పాలన ఎందుకు

దేవుడా నీ తప్పులు సవరించుకో

ప్రాచీన శిలాజం ప్రేమ...

ప్రాచీన శిలాజం ప్రేమ...

స్వార్ధమనే విష కౌగిలిలో కరిగి పోయింది

కక్షలు కార్పణ్యాలలో రగిలిపోయింది

కుట్రలు కుతంత్రాలలో వాడిపోయింది

అనుమానాల అవమానంలో వాడిపోయింది

అబద్దాల నగరిలో దారి తప్పిపోయింది

విషనాగుల పరీక్షలో ఓడిపోయింది

రెండు అక్షరాల ప్లాస్టిక్ పువ్వులా మిగిలిపోయింది

కలవలేని మనసులను కలిపేసాననుకున్నది

కల్మశమే ఒంటికి రుద్దుకుని మలినమైపోయింది

తాను లేకున్నా ఉన్నానని మురిపించింది

మనసు నేత్రంలో ఉనికే కోల్పోయింది

సిరుల బందీఖానాలో ఊపిరి విడిచింది

చివరకు ఒక ప్రాచీన శిలాజంగా

మిగిలిపోయింది ప్రేమ....

భయమేస్తోంది మనసా

భయమేస్తోంది మనసా

ఏదో తెలియని భయం

ఏమూలనో అంతు చిక్కని కలవరం

ఏం జరగనుందోనని అలజడి

మనసు మూలలో ఎందుకో ప్రకంపనలు

కడిగిన మేలిమి ముత్యం నా మానసం

ఎంతో నమ్మకమైనది నా హృదయం

అందరినీ నమ్మేస్తుంది ఆ మనసు నిత్యం

మనసు నమ్మకంపై నాకూ అంతే నమ్మకం

సమాజంపైనే లేదు నాకు నమ్మకం

విషనాగుల నిలయం ఈ సమాజం

తన చింతన లేనిదే చేయూతనివ్వని వైనం

సొంత మేలు లేనిదే కొంత మేలు చేయని వ్యవహారం

మేకవన్నె పులులకు ఇది ఆవాసం

ఎందుకో మనసా

స్నేహమనే ముసుగుల పలకరింతలను

నమ్మదు నా మనసు

ఎవరి స్వార్ధం వారిదే

ఎవరి ఆరాటం వారిదే

మనసు పోరాటం మనసుదే

నా మనసే గెలవాలని

మనసు కోరుకుంటున్నా

ఎందుకో

భయమేస్తోంది మనసా