అక్షరకాగడా

అక్షరకాగడా

అక్షరం దిశ మారుతోంది

భావం రంగు మారుతోంది

మనసు మసక బారుతోంది

మనసు చుట్టూ తిరిగే అక్షరం

సిగ్గుతో కుచించుకుపోతోంది

మనసులోని వేదనలు

గుండె గుడి బాధలు

అక్షరాలుగా పేర్చితే

తట్టుకోలేని రాతి మనుషులు

అపహాస్యాలు చేస్తుంటే

ఏదో ఆశించి

కథలు అల్లుతున్నట్లు

ప్రేలాపనలు చేస్తుంటే

కుంగిపోయిన అక్షరం

బయటికి రానంటున్నది

అందుకే నా భావం

మనసు బాటను వీడుతోంది

మెత్తని గులాబీలను తలపించిన అక్షరం

ఇక నిప్పు కణికగా రగలనుంది

ఇక నా భావంలో

ప్రేమ పరిమళించదు

ఇక నా కవిత్వంలో

పువ్వులు వికసించవు

నిన్నూ నిన్నూ

ఇదిగో నిన్ను కూడా

అందరినీ

సమాజం మొత్తాన్ని

కడిగిపారేస్తుంది

నా అక్షరం

ఇక ప్రతి నిత్యం

జ్వలించే కాగడా

నా అక్షరం