సజలనేత్రం

సజలనేత్రం

చెట్టుకొమ్మన గాలికి ఊగిసలాడుతున్న

మామిడిపిందెను చూస్తున్నా

ఆకుల మాటున కువకువలాడుతున్న

పక్షుల జంటను చూస్తున్నా

అప్పుడే వచ్చి ఇష్టమైన ఫలాన్ని అందుకునేందుకు

కోయిలమ్మ ఆరాటాన్నీ చూస్తున్నా

నేలరాలిన షహదూద్ పళ్ళను ఏరుకునే

చిట్టి పిచ్చుకలనూ చూస్తున్నా

మనసును మచ్చిక చేసుకునే ఆ దృశ్యం

క్రమంగా మసక బారింది

స్పష్టమైన దృశ్యం

అస్పష్టంగా మారింది

సజలనేత్రాల మబ్బులను దాటలేని కంటిచూపు

విశ్రాంతిని కోరింది

అప్రయత్నంగానే మూసుకున్న రెప్పలనుంచి

జారిపడిన ఒక కన్నీటి చుక్క అడిగింది ఏమయ్యింది నీకని

నిలదీసిన ఆ చుక్కకు

ఏమని సమాధానం చెప్పను

నాకేమయ్యిందని చెప్పుకోను

మనసు ఎందుకు విలపిస్తోందో

ఏ బాధ ఎందుకు మెలియపెడుతోందో

ఎలా చెప్పను

మనసు బాధ తెలుసుకుందో

సమాధానం రాదనుకుందో

ఎందుకోగాని కన్నీరు చెంపను ముద్దాడుతూ

జారిపోయింది

మరలా అదే దృశ్యం

కనిపిస్తోంది మళ్ళీ స్పష్టంగా