పంక్ హోతేతో...
నా మనసుకు
రెక్కలున్నాయ్
నా భావాలు పక్షులై
ఎగురుతాయి...
నా దేహానికి ఎందుకు
లేవు రెక్కలు
నేనెందుకు ఎగురలేను
విహంగమై...
హస్రత్ సాహెబ్
ప్రవచనం
ఎంత మధురం
పంక్ హోతేతో ఉడ్
ఆతీరే
అంటూ ఎంతటి ఆరాటం...
మనసు ఎగిరినట్టే
నా భావం
విహరించినట్టే
నా దేహమూ ఎగిరితే
ఓహ్... ఎంత అద్భుతమైన
భావం...
నేనే విహంగమైతే
రెక్కలు విచ్చుకుని
ఎగిరిపోనా
వెచ్చని నెచ్చెలి
ఒడికి చేరి
మంచు బిందువులా కరిగిపోనా...
కభీ కభీ ఇంతెజార్ కే పల్ కయీ లమ్హోఁ మేఁ బన్ జాతే హెఁ
ReplyDeleteకభీ నఫరత్ కి పర్ఛాయి తో కభీ మహబ్బత్ కి తొహ్ఫా
కభీ కినారా తో కభీ లహరెఁ మేఁ ఫఁసే హుయే పల్
పల్కోఁ కే ప్యాలోఁ మేఁ ఆఁసుఓఁ సే భరా నజారా
గగన్ తలే ఉడే పంఛి సాఫ్ మన్ కే ఉజీయారే మేఁ
నయీ ఉమంగ్ సాథ్ లాయే ఏక్ నయీ తాకత్ సీ
అల్బేలా హి సహి పతంగ్ కి తరహ్ ఉడాన్ భర్తే సప్నే అప్నే సారే
యాదోఁ కో సమేటే.. నిఖార్ తే చలేఁ అఁధియారోఁ మేఁ ఉజియారే
~శ్రీత ధరణి
వావ్...
Deleteబహోత్ ఖూబ్...
ధన్యవాదాలు.. షబ్బ ఖైర్.. షేక్ సాహేబ్
Delete