మనోశిఖరం

మనోశిఖరం 

తన నీడలో తానే ఒదిగిపోయి

తటాకంలో ముడుచుకున్న కలువను

మబ్బులచాటు శశికిరణాలు

ఆర్తిగా తడిమితే

ప్రతిపత్రంలో ఏదో కొత్తజీవం

నవచైతన్యమైతే

ఆ దృశ్యం

సుందర మనోహరమే కాదా

రోహిణి భగభగలకు బీటలు వారిన పుడమిపై

అప్పుడే కురిసిన వానచినుకులు

సరససల్లాపాలు మొదలెడితే

సుగంధసువాసనలను మరిపించే

మట్టివాసనలు నలుదిశలా చెలరేగితే

ఆ అనుభవం

మరపురాని అనుబంధానికి

పసందైన సంకేతమే కాదా

ఆకురాలు కాలములో

మోడువారిన మానుకు

వసంతపు సొగసులు

మనసారా ముద్దులు పెడితే

ఒళ్ళు విరుచుకున్న మారాకులు

వనదేవతకు ప్రణామములు చేయవా

ప్రకృతిలోని ఈ వింత అనుభవాలు

నా మనసుకూ భావాలు నేర్పితే

శిథిలమైన మనో శిఖరానికి

నీ మనసు పునాదులు కడితే

నా మనసు

అనుబంధమై నిలిచిన నీ అనుభవాలకు

శిరస్సు వంచదా

మనస్వినీ