అద్దంలాంటి మనస్సు...
అంతా కల
అయితే
ఎంత
బావుండేది ...
మంచు
ముద్దలా
కరిగే
కాలాన్ని
కరగనీయకుండా
కాపాడుకుంటే
ఎలా ఉండేది....
నీతో
గడిపిన
ప్రతి
అనుభవాన్ని
అందమైన
దృశ్యకావ్యంగా
నీలి
నింగిపై అద్దుకుంటే
ఎంత
బావుండేది ...
నీ
పలుకులనే వల్లెవేసే
పచ్చని
చిలుక
దొరికితే
ఎంత బావుండేది...
అవును సఖీ
నా ఆలోచనలు
ఎప్పటికీ
నిజం కావు...
అసాధ్యం
కూడా...
నిన్ను
పోలిన మరొకటి లేదు...
ఎడబాటు
విరహంలో
రాసుకున్న
భావనలే ఇవి
ఇవి నిజం
ఎలా అవుతాయి...
మనసులో
రేగిన అలజడియో...
కాలం చేసిన
గాయమో
ఎడబాటు ఒక
ప్రశ్నలా
ఉబికి
వచ్చింది...
పయనమయ్యే
నీకు
ఏమివ్వగలను
నేను
అద్దం
లాంటి నా మనసును తప్ప...
నా మనసు
పదిలం సుమా
మనస్వినీ...
No comments:
Post a Comment