వెన్నెలవాన...
ఆ ఘడియ
ఇంకా గురుతుందినాకు...
అది నిన్ను చూసిన
తొలి క్షణం...
కన్ను కన్నూ కలిసిన
ఆది ఘడియ అది...
మబ్బుల చాటునుంచి
చందమామ తొంగి చూసినట్లు
మేలి ముసుగు నుంచి
వెన్నెలమ్మ జారినట్లు
తొలి చూపులోనే
మానస వీణ మోగినట్లు
నాలో ఎన్నెన్నో భావాలు...
నిండా కప్పుకున్నా
పున్నమి జాబిల్లి
నేలమీద నడిచినట్లు
నన్ను తొలిసారి
పలకరించిన నీవు
నా పాటకు పల్లవిగా
భాషకు భావానివిగా
నిలిచావు...
ఎదురుగా నీవు
నీ ఎదురుగా నేను...
నీ కన్నుల వెన్నెల
నా మీద కురుస్తూ ఉంటే
ఆ వెన్నెల వర్షంలో
తడిసి ముద్దయ్యాను నేను...
నీ మధురస పెదాలు
ముద్దు ముద్దుగా
జాలువారుతూ ఉంటే
కురిసిన అమృతాన్ని
దోసిట పట్టాను నేను...
నన్ను పలకరించి
పులకరించి
నీవు వెనుదిరిగి
పయనమైన వేళ
నన్ను నేను చూసుకున్నా
అప్పుడు తెలిసింది నాకు
నా మనసు నీతోనే
వెళ్లిపోయిందని ...
తొలి పరిచయం
మధురక్షణాలు
అన్నీ ఇంకా
నా మనోవీణలో
రాగాలు పలుకుతూనే ఉన్నాయి
మనస్వినీ...
No comments:
Post a Comment