కఫన్ ...
అక్షరాలను
నేను పుష్పాలుగా
అల్లుకుంటే...
ఆ అక్షరాలనే
కన్నీటి చుక్కలుగా
మలుచుకున్నావు నీవు...
గుండెను నులిమేసిన
నీ అక్షర చుక్కలు
నా మానస కడలిపై
వర్షంలా కురుస్తుంటే...
ఉబికిన అలలు
మౌనముద్రలోకి
జారుకుంటే...
ఏమీ చేతకాని మనసు
నీ భావానికి
సలాము చేస్తుంటే...
అడుగుజాడనై
ముందుంటానని
నేను చేసిన బాసలు
మనసునే వెక్కిరిస్తుంటే ...
మనసే లేని శరీరంగా
శ్వాసే లేని ఊపిరిగా
నేను మిగిలిపోతుంటే
కఫన్ లా చేతులు చాచిన
ఆకాశాన్ని చూస్తూ
నా వైఫల్యాన్ని
అంకితమివ్వటం తప్ప
ఏం చేయగలను
మనస్వినీ ...
No comments:
Post a Comment