నా దాహం తీరనిది...
ఆకులు రాలే కాలంలోనే...
జీవితకాలం గడిపాను...
అడుగుతీసి అడుగువేస్తే...
మోడువారిన వసంతమే...
ఎటుచూసినా ...
ఎండమావులే....
తడారిన గొంతును...
కాసింత తడుపుకోవాలని...
ప్రయత్నం...
దాహం తీరలేదు...
అయినా నేను అలసిపోలేదు..
దప్పిక తీరకున్నా...
ఎద సంద్రం ఎండిపోలేదు...
వసంతం వచ్చింది...
ఎండమావులు మాయమై...
నీలి సంద్రం నడియాడింది...
అయినా నా దాహం తీరనే లేదు...
నాడూ దాహమే...
నేడూ దాహమే...
కానీ ఇంత దాహం...
ఎప్పుడూ అనిపించలేదు...
నాడు దాహంలోనూ బతికే ఉన్నా...
నేడు సాగరమున్నా...
బతకలేకున్నా...
నా గుండె గొంతుకలో...
స్వాతి ముత్యం కాలేకపోయావు...
మనస్వినీ..
No comments:
Post a Comment